In 1913 werd de naamloze vennootschap "Sanatorium der provincie Antwerpen" gesticht met als voorzitter-stichter de heer Albert Kreglinger.

Een terrein van 9 hectaren werd te Westmalle aangekocht en de plannen werden opgesteld door de heer Michel de Braey, architect.

Juist voor de eerste wereldoorlog werden de werken gestart.

Bij de vijandelijke inval werd de bouwwerf stilgelegd en later volledig geplunderd.

In 1919 werden de werken voortgezet en ondertussen werd het gehele domein van ongeveer 140 hectaren veworven.

Op 6 mei werden 1920 werden de gebouwen ( 3 paviljoenen, refter, keuken, vergaderzalen, kapel ) officieel ingehuldigd door hare Majesteit Koningin Elisabeth die haar hoge bescherming aan het werk verleende.

Het sanatorium werd genoemd naar de naam van de hoofdsecretaresse van de Nationale Bond voor de tuberculosebestrijding,afdeling Antwerpen,juffrouw Lizzie Marsily, die vele jaren voor het welzijn der tuberculoselijders ijverde.

Later werd een vierde paviljoen gebouwd, tergerlijkertijd met een paviljoen voor kinderen en een paviljoen voor quarantaine.

Bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog beschikte het sanatorium over 204 bedden.

Het sanatorium had de eerste jaren van de oorlog zonder veel schade doorstaan, ongelukkig viel er op 1 maart 1945 een V-bom waarbij twee doden vielen en verschillende paviljoenen vernietigd werden.

Na de oorlog werd de capaciteit van de instelling op 236 bedden gebracht.

 

Op 6 mei vereerde Hare Majesteit Elisabeth het sanatorium met een nieuw bezoek.

Vanaf de jaren zestig daalde het aantal tuberculoselijders in ons land zodat het sanatorium geconfronteerd werd met een systematische vermindering van de bezetting, hetgeen tot het sluiten van enkele paviljoenen leidde.

Rekening gehouden met deze omstandigheden besloot het bestuur de gebouwen een nieuwe bestemming te geven

Op 31 december 1974 werd het sanatorium definitief gesloten.

Inhuldiging van het sanatorium "Lizzie-Marsily" door hare Majesteit Koningin Elisabeth.

De koningin wordt rondgeleid op het domein.

Hier keurt de koningin met enkele prominenten een ornament om bloenen in te zetten.

De koningin bezoekt enkele zieken.

Eén van de villa's op het domein, genaamd villa "Ladie Loane".

Nogmaals villa "Ladie Loane".

Deze kaart is verstuurd in 1921.

Villa "Ladie Loane".

Deze kaart is verstuurd in 1968.

Toegang tot de villa "Ladie Loane".

De burelen.

Deze kaart is verstuurd in 1928.

Deze kaart is verstuurd in 1927.

 
Deze kaart is verstuurd in 1937.

Deze kaart is verstuurd in 1942.

 
Deze kaart is verstuurd in 1938.

Deze kaart is verstuurd in 1942.

Deze kaart is verstuurd in 1943.

Deze kaart is verstuurd in 1920.

Deze kaart is verstuurd in 1925.

Deze villa was van de geneesheer-bestuurder,genaamd Villa "Elisabeth".

Deze kaart is verstuurd in 1927.

Kinderpaviljoenen.

Buitenzicht op één van de paviljoenen.

Deze kaart is verstuurd in 1932.

De woning van de toezichter.

De kapel.

De kapel.

Deze kaart is verstuurd in 1942.

Binnenzicht van de kapel.

Het gebouwtje vooraan is de huidige wasserij van De Dennen.

Dit gebouw en het reservoir links bestaan nog steeds, de schouw is afgebroken.

Deze kaart is verstuurd in 1937.

Zicht in het mooi aangelegde park.

Nogmaals het park met vijver.

Deze kaart is verstuurd in 1912.

Mooi aangelegde vijver met bruggetje.

Het park.

Deze kaart is verstuurd in 1913.

Eén van de paviljoenen.

De Gaanderij.

Deze kaart is verstuurd in 1924.

Binnenzicht van een gang met kasten.

De Refter.

Binnezicht van een paviljoen.

Een éénpersoonskamer.

Deze kaart is verstuurd in 1930.

Een verpleegkamer.

kamer met lavabo's waar de patiënten zich kunnen wassen.

Deze kaart is verstuurd in 1924.

De keuken.

De bakkerij.

Gang met kasten.

De Feestzaal.

Op 1 januari 1975 startte men met de dienst "De Dennen" genoemd.Het was een revalidatiedienst.

Deze dienst werd op 1 november 1987 uitgebreid met een R.V.T.(dienst-rust-en verzorgingstehuis).

Vanaf juni 1990 werd het nogmaals uitgebreid met een rusthuis.

 

Buitenzicht, achteraan.

Kant van het vroegere park.

Links kunnen de mensen even verpozen.

Een paviljoen.

In de zomer kan alles open,om de buitenlucht op te snuiven.

Zaal waar de zieken revalideren.

Zicht op de service-flats.

Algemeen buitenzicht.

Achterkant.

Het park dat er nog overblijft van vroeger.

Hier kunnen de mensen buitenzitten.