Rondreis door Westmalle/kasteellaan

Deze kaart werd verstuurd in 1912.

Deze kaart werd verstuurd in 1920.

Links was in die tijd het postkantoor, rechts de smid.

Dit herenhuis staat in de Kasteellaan recht tegenover de Zwanestraat.

Vroeger woonde er deheer Besters directeur van het lager onderwijs van het Sint-Jan-Berchmanscollege.

Deze kaart werd verstuurd in 1907.

Het begin van de dreef, alle bomen zijn ondertussen gerooid.

De dreef begon aan de Zwanestraat tot de kerk, dan werd het Kasteeldreef.

Deze kaart werd verstuurd in 1920.

Deze kaart werd verstuurd in 1917.

Deze kaart werd verstuurd in 1920.

Deze kaart werd verstuurd in 1925.

Deze kaart zou ongeveer eind 1800 of begin 1900 kunnen verstuurd zijn, het is moeilijk te lezen.

Dit is St. Viator-college, het latere St. Jan Berchmanscollege.

(korte geschiedenis van de School)

Ingevolge de wet Combes van 1903-1904 dienden vele kloosterorden uit Frankrijk te vluchten. Zo ook "Les Clercs de Saint Viateur", die een onderwijsinstelling hadden in Vourles.

Door toedoen van een beschermheer, burggraaf Joseph Du Parc, kwamen de broeders in contact met graaf Max. de Renesse van Oostmalle, die hun een terrein aanbood. Niet Oostmalle, maar Westmalle zou echter de nieuwe vestigingsplaats worden.

Via de graaf had men immers het bestaan vernomen van het testament Tengrootenhuysen.

E.H. Tengrootenhuysen was een rustend priester te Westmalle, die in zijn testament een groot deel van zijn eigendom voorzag voor een kloosterorde of congregatie, die in Westmalle een school wilden oprichten. Pastoor J. Nelo van Westmalle werd met uitvoering van het testament gelast.

De broeders namen het aanbod aan en in 1910 werd aan de Sint-Jozeflei met een interparochiale school gestart. De klaslokalen kregen mettertijd een andere bestemming tot ze in 1984 verdwenen bij de verbouwing en verruiming van het parochiecentrum Sint-Martinus.

Nadien verwierf pastoor Nelo, eerste directeur van de school, een stuk weiland aan de Kasteellaan en de Zwanestraat. Het is daar dat in 1911 in typische Franse stijl het gebouw voor een juvenaat verrees. Omdat het gebouw in 1912 in gebruik werd genomen, wordt dit laatste als officeel stichtingsjaar van de school beschouwd.

Twee beelden sieren de hoge trapgevels: Sint Viator aan de oostkant (speelplaats) en Sint Jan Berchmans aan de westkant.

In 1913 kocht de congregatie een woning in de Sint Jozeflei (Villa St. Jozef), die pastoor Nelo liet bouwen als pastorie, maar daartoe nooit gediend had.

De congregatie gebruikte ze als noviciaat voor de jonge kloosterlingen die er verbleven alvorens hun geloften af te leggen. Nadien werd het gebouw tot privéwoning omgevormd en in 1958-59 richtte broeder J. Gysels er een internaat op voor leerlingen van het lager onderwijs.

Later fungeerde het als verblijfplaats voor broeders.

Deze kaart werd verstuurd in 1913.

(vervolg).

Tijdens de eerste wereldoorlog werd het St. Jozefsgesticht - want zo heette de instelling oorsponkelijk - gedurende vier jaar gesloten. Vier religieuzen die opgeroepen werden, sneuvelden. Hun namen vindt men terug op het gedenkteken van het Bergplein.

Na de zware brand in de Sint-Martinuskerk op 8 juni 1915 lieten de broeders in hun kloostergebouwen tijdelijk een noodkerk inrichten voor de Westmalse parochianen.

Na 1918 werd aan de Sint-Jozeflei een middelbare school uitgebouwd en aan de Kasteellaan verbleven de juvenisten.

Toen hun aantal erg slonk werd 1942-43 het juvenaat gesloten, zodat de leerlingen van de Sint-Jozeflei naar de Kasteellaan verhuisden. De gebouwen van het oorspronkelijke Sint-Jozefgesticht werden overgedragen aan de parochie.

De volgende jaren werden gekenmerkt door een gestadige aangroei van leerlingen.

1 september 1959 blijft een historische datum in de geschiedenis van het Sint- Jan-Berchmanscollege. Toen werd immers de hogere cyclus opgericht (economische).

Ook werd er een nieuwe klassenvleugel ( 6 lokalen en een afdak) gebouwd.

In 1961 startten de bouwwerken van een turnzaal, met erboven vier klassen, langsheen de Zwanestraat.

Twee houten vleugels van elk zes klaslokalen respectievelijk achteraan de speelplaats en in het park kwamen in 1962 en 1963 tot stand.

Ondertussen verschenen ook fietsstallingen, een parking en een nieuwe ingang recht naar het hoofdgebouw en de speelplaats toe.

Een derde, een laatste, houten vleugel met acht lokalen werd opgetrokken in 1964. Zo kregen de leerlijngen van de lagere school ook hun eigen speelplaats. Een Onze- Lieve- Vrouwebeeld siert de ingang ervan.

De school werd ondertussen overgenomen door het bisdom Antwerpen.

Er zijn in de loop van de volgende jaren nog verschillende veranderingen gebeurd en tevens ook nog bijgebouwd.